نشست اول: ارزیابی سیاست‌های پیش بینی شده برای مقابله با بحران آب در ایران: اهداف تحقق نیافته
سخنرانان:
- انوش نوری اسفندیاری (عضو شورای راهبردی اندیشکده تدبیر آب ایران)
- عباسقلی جهانی (قائم‌مقام مدیرعامل مهندسین مشاور بهان‌سد)
اعضای پیشنهادی پانل:
- جعفر غفاری شیروان (عضو هیئت مدیره انجمن علوم و مهندسی منابع آب ایران)
- محمد درویش (مدیر دفتر آموزش و مشارکت‌های مردمی سازمان محیط‌زیست کشور)
- محمد حسین شریعتمدار (رئیس دفتر ساماندهی و مطالعات کشاورزی اتاق ایران)
- مهرداد محمدپور (مشاور معاونت آب و آبفای وزارت نیرو)
زمان: روز چهارشنبه مورخ 7 آبان ماه 1393 از ساعت 14 الی 17
مکان: بزرگراه جلال آل احمد، زیر پل گیشا، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تالار مطهری
اشاره:
کاستی های مدیریت، برنامه‌ها و اقدامات توسعه و نوسازی از یک طرف، و خصایص شیوه زیست مردمان ایران زمین از طرف دیگر، تأثیرات خود را بر حیات جمعی ایرانیان بر جای گذارده‌ا و از جمله عوارض ناشی از آن‌ها، ناکارآمدی و اتلاف منابع، تخریب محیط زیست و پیدایش بحران‌هایی است که بحران آب از جمله آن‌هاست. توسعه پایدار در جریان توسعه مغفول مانده و امروز مشکلات عدیده‌ای بروز کرده اند. مشکلاتی که هزینه‌هایشان در درازمدت بسیار بیشتر از منافع کوتاه مدت برنامه‌هایی است که باعث بروز این مشکلات شده اند. پایین رفتن چشمگیر سطح آب زیرزمینی، آلودگی آبها و سواحل، زوال دریاچه هامون، ارومیه و بسیاری از تالاب‌ها و کاهش چشم گیر آب در زاینده رود ، کارون و ارس حاصل این نوع ناهماهنگی و عدم تعادل در روابط و مناسبات انسان و محیط بوده است.
علی‌رغم بروز آثار و عوارض ناشی از بحران آب در حوزه اقتصاد، محیط زیست و حتی فضای اجتماعی (مثلاً بوجود آمدن اختلافات و مناقشات محلی و منطقه ای در برخی از استان های کشور)، هنوز توجه، حساسیت و دغدغه مندی لازم در میان عموم مردم و حتی کارشناسان و سیاست گذاران آنگونه که باید پدید نیامده است. بی توجهی به بحران آب و چشم بستن بر اهمیت و جایگاه حیاتی آن در کشور، میتواند در آینده آثار مخرب و جبران ناپذیرتری بر جای گذارد. لذا نیاز است که بحران آب و عوامل و پیامدهای آن موضوع گفت‌وگوی علمی و تخصصی قرار گرفته و متخصصین و صاحبنظران عرصه های گوناگون مهندسی، جامعه، اقتصاد، سیاست، فرهنگ و ارتباطات در این‌باره به گفتوگو بنشینند.
این نشست در صدد پاسخ به پرسش‌های زیر است:
آیا در برنامه‌های توسعه 5 ساله کشور در دهه‌های گذشته، تدابیری برای پیش‌بینی و پیش‌گیری شرایط بحرانی موجود در نظام برنامه‌ریزی دیده نشده بود؟
چه تدابیری پیش بینی شده ای می‌توانستند بیشترین تاثیر را در مهار یا تخفیف آثار بحران آب داشته باشند؟
چرا تدابیر پیش بینی شده نتوانستند به هدف‌های خود دست پیدا کنند؟
برگزارکنندگان ازهمه کارشناسان، روزنامه‌نگاران، سیاست‌گذاران، سمن‌های زیست‌محیطی، پژوهشگران علوم اجتماعی، محققان محیط زیست، و مطالعات آب دعوت می‌کنند تا در سلسله نشست‌های «باید درباره آب گفتوگو کنیم» شرکت نمایند.
